Wat niemand in de omgeving voor mogelijk had gehouden, gebeurde. Na 6 weken vast op de rotsen te hebben gelegen, lukte het om het schip vlot te krijgen en naar een veiligere plek te slepen. Hier zouden noodreparaties worden uitgevoerd en het schip verder worden gelost. Al snel bleek dat die veilige plek helemaal niet zo veilig was..’ Op 18 juli 1936 stak er plotseling een storm op uit precies de verkeerde hoek. Ieder uur werden de wind en golven krachtiger. Grote golven kwamen de Starhole Bay binnen en rolden zo over de Herzogin heen. Iedereen moest van boord. Toen ze de volgende dag terug kwamen en Sven en de eerste stuurman afdaalden in het ruim, zagen ze al snel dat dit het einde was. De Herzogin had haar rug gebroken. Door de stromingen en de golven had ze zich steeds dieper in het zand gewerkt. Daar bleek een rots te liggen die haar uiteindelijk fataal werd. Uiteindelijk kapseisde de windjammer en zonk in 1939. Het wrak ligt nu op een diepte van 7 meter. Bij heel laag water komen er nog wel eens resten boven water uit. Dat is alles wat er op de plek des onheils terug te vinden is. Door haar trage dood zijn er veel spullen gered en nog altijd te bezichtigen. Onder ander in het Ålands Maritiem Museum in Mariehamn.